Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025


 


Αφιερώνεται στους συναδέλφους μου στα Μ.Μ.Ε.

Πρόκειται για 32 ποιήματα-ειδήσεις κοινωνικού προβληματισμού και καθημερινής ζωής που έχει αυτό το λίγο από όλα, όσα χρειαζόμαστε για να ζούμε και να μαθαίνουμε. Όλα όσα ποιητικώς εξιστορώ είναι τετελεσμένα γεγονότα. Ορισμένα έχουν γίνει με ακρίβεια ως είδηση ζωής και περιλαμβάνεται και ένα γράφημα. Γι’ αυτό και ο τίτλος «Ειδησεογραφήματα».

Κάποιες φορές μέσα στη δίνη των ακραίων καταστάσεων υπάρχει και μια διάθεση να περιγράψω με συντομία το κωμικό και το τραγικό μαζί, όπως στο ποίημα «Θρίλερ!» ή στο ποίημα «Σύντομο δελτίο ειδήσεων». Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να μη συμβεί αυτό, διότι ζούμε τα γεγονότα είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο, και είναι σαν ένας μπαξές που έχει κάθε λογής μπουμπούκια μέσα, ενώ υπάρχει πάντοτε το αναπάντεχο, το απρόσμενο, το απροσδόκητο, το απρόβλεπτο που με ταχύτητα και με μεγάλη ακρίβεια πρέπει να αντιμετωπίσεις αν θέλεις να έχεις κάποιες ικανότητες υπολογίσιμες στη δουλειά που κάνεις, την οποία έχεις τώρα συγκεκριμένα κάπου, κάποια εποχή. Μετά από εσένα άλλος θα έρθει και εσύ αλλού θα πας…

Μαρία Σ. Άνθη

Σεπτέμβριος 2022

 


 


 


Ποίηση: «Πολίτης του Κόσμου» από τη Μαρία Άνθη.

Εκδόσεις Λεξίτυπον. 2023

 

Μια νέα ποιητική συλλογή της Μαρίας Άνθη κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λεξίτυπον. Η ποιητική συλλογή «Πολίτης του Κόσμου» περιλαμβάνει 41 ποιήματα μέσα σε 60 σελίδες. Ποιήματα για τον ανθρωπισμό, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία των λαών.

Η Μαρία Άνθη ταξίδεψε κι είδε κόσμο από άλλα μέρη. Το ποίημα «Για την Άννα» κι «Ένας φίλος του κόσμου», αφήνει να δούμε την αξίες της ζωής.  Μα κυρίως έγραψε ποίηση για έναν πολίτη που γνωρίζει ότι χωρίς την ιδέα του οικουμενισμού δεν δύναται να τοποθετηθεί ο άνθρωπος στη θέση που του αξίζει ώστε να γίνει η μετάβαση σε ανώτερο επίπεδο ζωής κι εξέλιξης συνείδησης σε όλον τον πλανήτη.

Το ποίημα  «Άκου άνθρωπε» και «Στην άκρη της Παταγωνίας», όπως «Κομμάτια στο Χάγκεν», δείχνουν την αβεβαιότητα του ανθρώπινου γίγνεσθαι μέσα από τη φρικαλαιότητα και τη βία. Τη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος…

Ο πολίτης του κόσμου το συνειδητοποιεί αυτό και λέει ότι όταν δεν είσαι σε θέση να βαδίσεις προς τον ανθρωπισμό και τον σεβασμό απέναντι σε όλα τα πλάσματα της γης, τότε δεν έχεις το διαβατήριο για την άνοδο παρά μόνο για τη συνεχή κάθοδο.

Δεν εμπορευματοποιείται το συλλογικό αγαθό, ούτε η κάθε ζωή που ο άνθρωπος δεν κατασκεύασε ούτε δημιούργησε, με λίγα λόγια δεν την έδωσε εκείνος γιατί εκείνος απλώς συνυπάρχει με όλες τις ζωές που πλάστηκαν από τη φύση. Η φύση είναι υπεράνω των πάντων όλων και οφείλουμε σεβασμό στα δημιουργήματά της.

Πολλές χώρες ζουν ανελέητους πολέμους, είτε φυλετικούς είτε θρησκευτικούς είτε οικονομικούς, δίχως σταματημό. Ακόμη περισσότερες βιώνουν τον υποσιτισμό, τον αναλφαβητισμό και την πλήρη ένδεια η οποία είναι χειρότερη και από την αρρώστια.

Συμβαίνουν όλα αυτά στον κόσμο ετούτο των ανισοτήτων την ώρα που οι κυβερνήσεις σχεδιάζουν μεγαλόπνοα προγράμματα για την εξερεύνηση του διαστήματος. Την ώρα που η τεχνολογία μάς έχει ήδη κατακλύσει από αχρείαστα αγαθά για την κάλυψη πλασματικών αναγκών, τα οποία έχουν ήδη αφήσει το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα. Και πώς να μιλήσει κανείς με όλον τον κόσμο ώστε να το πει; Ο μόνος τρόπος είναι μόνο μέσα από την ποίηση.

 

Ένας φίλος του κόσμου

 

Φίλος στα ίχνη της σιωπής.

Ανέμελες άφαντες σταθερές.

Υπενθύμιση η μιλιά του.

Φίλος μιας ζωής.

 

Ζει στην πλατεία που τη ζωή κινεί,

όταν οι πόρτες κλείσουν.

Όταν οι κυβερνώντες στα

 ύψη τείχη γκρεμίζουν.

 

Μια φωνή τους χρόνους να στεφτεί.

Για να σου πει, ποια είσαι εσύ.

Ποια είναι αυτή.

 

Άραγε γιατί να μη σου λέει να αλλάξεις,

τη ζωή σου, τη στυφτή  τη παγερή;

Ένας φίλος του κόσμου είναι.

Αρκεί στη σκέψη να σταθεί,

να φέρει την ανατροπή.

 

Για την Άννα

Θέλω μια μέρα να είμαι μαζί σου.

Μέρες φιλίας που χάσαμε.

 

Όταν τα μάτια δεν κλαίνε κι

είναι στεγνά, κλαίει η καρδιά.

 

Γιατί είσαι τόσο φανταστική

 όταν χαμογελάς!

 

Είσαι στα όνειρα που ζώνουν,

 τη μνήμη μας να γεφυρώνουν.

 

Για την Άννα να μιλάς τη σκάλα σαν ανεβαίνει,

να πιάνεται από τη ζωή λες κι είσαι εσύ.

 

Δεν είναι από τη χώρα σου ούτε τη δική μου.

 Μα όταν βγαίνει έξω, φθάνει

 στην πόρτα σου κάθε πρωί.

 

Μόνο για τη φιλία.

Είναι η  Άννα από τη Σικελία.


 


 


 

Για καφέ στο Μανχάταν

Μαρία Σ. Άνθη
Αθήνα - 2022
Λεξίτυπον
σ. 172
ISBN: 978-960-597-320-9

 

Η ανιδιοτέλεια είναι σπάνιο αγαθό, ο έρωτας περνάει από στενές πύλες, όταν εμπλέκονται πεποιθήσεις και νοοτροπίες ενός κοινωνικού στάτους. Η αποδοχή, η ανταπόκριση, είναι η χαρά της ζωής.

Χωρίς ανταπόκριση ο έρωτας βρίσκεται σε απόγνωση και περνά όλα τα στάδια τού αδιέξοδου με βασανιστικά απρόοπτα. Είναι αδύνατον να φθάσει κανείς την ευτυχία, επειδή η απόγνωση θα δηλητηριάσει ό,τι καλό μπορούσε να προκύψει.

Η Καρόλ, μια σχεδιάστρια μόδας που ζει στο Παρίσι και στον λαμπερό χώρο της υψηλής ραπτικής, γνωρίζει ότι το αισθηματικό πρόβλημα θα ταλαιπωρεί πάντα τους ανθρώπους και ότι μόνο η εξωτερική ομορφιά δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο.

Η παράτυπη στάση και πράξη, η παρανομία, η καταπίεση της κοινωνίας και του καθωσπρεπισμού του Παρισιού, προβληματίζει την Καρόλ για την πορεία της ζωής της. Σε όλη της την επαγγελματική διαδρομή θα γνωρίσει την καταξίωση, αλλά πάντοτε θ’ αναρωτιέται ποιο είναι το σωστό απέναντι στον εαυτό της και τους άλλους. Ακόμα και αν δεν προδώσει ποτέ κανέναν.

Όταν βρεθεί μόνη στο Μανχάταν, θα αναλογιστεί όλα τα χρόνια που πέρασαν και όσα άφησε πίσω της. Η παντοτινή αγάπη πηγάζει και βγαίνει μέσα απ’ τον άνθρωπο. Είναι το κομμάτι της συνείδησής του που στο τέλος μένει αγνό και καθαρό. Η ανιδιοτελής αγάπη είναι το νόημα της ζωής.

Μέσα στους κοινωνικούς άξονες και τις συμπεριφορές, το χρήμα κυβερνά…
Όχι άλλους άθλους, παρά μόνο αγάπη!


 


 


Εξύψωση

Τι είναι αυτό που σε εξυψώνει;

Θα το μάθεις σε αυτό το βιβλίο…

Πέτα τη στάχτη του παρελθόντος σου κι ό,τι σε βάρυνε στη ζωή σου κι από δω και στο εξής η ζωή σου θα είναι πολύ ωραία. Κι ότι στο πνεύμα ομίχλη έφερε να μη βλέπεις το παρόν σου, θα σκορπιστεί. Η εξύψωση μπορεί να έρθει από οπουδήποτε. Το πιο γλυκό όνειρο της ίασης το είχε ο Πωλ, τόσο αψεγάδιαστο, τόσο απόλυτο με τόση τέχνη, μα πού τα σκέφτηκε όλα μέσα στο κεφάλι του αυτό το παράξενο παιδί ο Πολύδωρος, ο τόσο θαυματουργός.

Το κακό εξοντώνει το άλλο κακό και επέρχεται η εξύψωση. Ο Πολύδωρος είχε αυτή τη τέχνη της εξύψωσης όμως η ζωή δεν παίζει είναι γεμάτη ζωτικές ανάγκες όπως το ανώτερο σχέδιο το θεϊκό. Ανάμεσα σε ουσιαστικές παρουσίες ο Πολύδωρος έχει την εύνοια όλων ανεξάρτητα με τι ασχολείται κάθε φορά και τι πράττει. Σπέρνει μια εξύψωση στη κάθε μια από τις τρεις φίλες, την Άννα τη Λευκή και τη Μαργώ κι εντελώς περίτεχνα καταφέρνει να τον αναζητούν με ευχαρίστηση, να τον ψάχνουν να τον μελετούν επειδή δείχνει να είναι ιδιαίτερος.

Θα εξυψωθούν θα απαλύνει το πόνο τους από την αδικία και όλα τα αναπάντεχα του χρόνου, τα αχώνευτα τα μίση και τα πάθη. Στο δράμα η θεία δίκη, όμως διάλεξε το ψέμα για να τις ανεβάσει, να τις μάθει πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να υπάρξει στα αλήθεια. Το παράδοξο θα παίρνει μέρος μαζί με το αναπάντεχο και το τέλος θα είναι τραγικό γι’ αυτό κι ο Πολύδωρος χάνεται κάποια στιγμή απρόσμενα στον Ειρηνικό.

 


 


 


 

Το κουτί της Αφροδίτης – ποίηση Μαρία Άνθη

 

Ψηφιδωτά ζωγράφιζες και θυμίαμα άναβες,

σε πρόναους και απάτητα λημέρια.

Τα χαμόγελα μου έκλεβες στην αντηλιά,

εκεί που έλαμπε ο κόκκινος ροδίτης.

Έλα κι εσύ μου έλεγες, με οίνο,

τη ζήση ερωτικά να υμνήσεις.

Αλλά εκεί θαρρώ πως πια δεν θα ΄ρθω…

Μου είχες δωρίσει από καιρό και κράταγα,

το χρυσό κουτί της Αφροδίτης.

Το βάλσαμό του λαχταρώ,

μα κάθε φορά που το ανοίγω,

πάνδημο βάσανο φορώ!

 

Μαρία Άνθη – εκδόσεις Κούρος

 

Πρόλογος  -   ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ – ΠΟΙΗΣΗ ΜΑΡΙΑ ΑΝΘΗ

 

Από το γνωστό μύθο της αρχαιότητας «Έρωτας και Ψυχή», είναι εμπνευσμένος ο τίτλος της ποιητικής συλλογής «Το Κουτί της Αφροδίτης». Περιλαμβάνει ποιήματα ερωτικού αισθησιασμού, με επίκεντρο τον ανθρώπο.

Το κουτί της Αφροδίτης που με βάλσαμο το γεμίζει η ψυχή από τη Περσεφόνη, συμβολίζει την ματαιότητα στον ερωτικό κόσμο. Μα κανείς αυτήν δεν τη θέλει, είναι από βάλτο έρωτος σαν ο θνητός σε αυτόν μέσα πέσει, καθώς φέρνει στην ψυχή μια χαρμολύπη.

Το βάλσαμο γιατρεύει όταν στο υποσυνείδητο μπει, μα η ψυχή στο φως το βλέπει να χάνεται. Εκείνη όμως το αναζητά με διακαή πόθο, το ίδιο και το κάλλος και η θεϊκή υπέρτατη ομορφιά, το αναζητά όπως στο ποίημα «Ερωτικό Πέρασμα».

Η Περσεφόνη κυβερνά ως σύμβολο αρχετυπικό τον πάνω και το κάτω κόσμο, η Πάνδημη Αφροδίτη έχει ομορφιά, γονιμότητα αλλά φέρει και πόλεμο και έριδες. Και τότε η ψυχή περιπλανιέται, υποφέρει…

Ο έρωτας μια νεκρανάσταση στην ποίηση, διακλαδώνεται σε περιστάσεις πέρα από κάθε χρόνο, ξεκινά από τα μυθικά αρχέτυπα και φθάνει μέχρι τη ροή της σημερινή ζωής, που έχει μέσα το ποίημα «Το κουτί της Αφροδίτης», όπως και στο ποίημα «Το δάκρυ», που κυλά στην χαρά και στον πόνο.

Βάλσαμο ο έρωτας και βάσανο ανάλογα με ποιο κάλυμμα η ψυχή μας φέρει. Είναι σαν τη πεταλούδα που θα βγει τόσο πολύχρωμη κάθε φορά, όσο η σοφία της φύσης το επιτρέπει, όπως στα ποιήματα «Σημάδι ήταν νοερό», «Τα χείλη έσμιξαν», «Η Αγάπη σου», «Μη δε σε δω» κ.α

Ο έρωτας είναι αθώος, ο στίχος- Δίχως τη χαρμολύπη, παρά με τη καρδιά γυμνή - στο ποίημα «Ερωτικό πέρασμα», σημαίνει ότι ο έρως έχει ως ζωτική ανάγκη την ίδια την καρδιά μας, αυτή στοχεύει δηλαδή, στην αθωότητά μας.

Χαρές και λύπες, ευτυχία και δυστυχία αντιθέσεις μεγάλες έχει ανάγκη ο έρως να προχωρήσει και μάθημα η ψυχή να πάρει, όπως στο ποίημα το «Βάλσαμο της Περσεφώνης», αφού στον ερωτικό κύκλο της ζωής κανείς δεν γνωρίζει τι μέλλον θα έχει. Στο ποίημα «Μυστικός Έρως», το μέλλον είναι αβέβαιο, εκεί που ο έρως όλα τα κινεί λέει ο στίχος με νήμα πεπρωμένων.

Στα τριάντα τέσσερα αυτά ποιήματα η ροής του έρωτος μας φέρνει ως το σήμερα, εκεί όπου υπάρχει ο έρωτας με το αντίπαλο δέος το θάνατο όπου κάθε άνθρωπος παλεύει να μην πεθάνει η μνήμη του, να μην χαθεί η αγάπη του, ο έρωτάς του, για ό,τι αγαπητό ο καθένας έχει. Αναζητά απεγνωσμένα να περάσει ο έρωτας και η αγάπη στην Αθανασία. Να νικήσει τον αδηφάγο χρόνο.

 

Μαρία Σ. Άνθη  2023

 


 


 

 


 

 Αυτοφωτογραφήσεις, Selfie

Ποίηση Μαρία Σ. Άνθη

 

 

Πρόλογος

 

Οι «Αυτοφωτογραφήσεις» ή «Selfies» στην αγγλική γλώσσα, είναι ροές έµπνευσης, υπενθυµίσεις που απελευθερώνουν τη µνήµη όταν η ποίηση περιπλέκει εκεί µέσα τις συµπυκνωµένες λέξεις της, γεµάτες νόηµα. Οι «Αυτοφωτογραφήσεις» έχουν κυρίως την αγάπη, το µέλλον, την ανάµνηση, το αίσθηµα και την ανάγκη ύπαρξης για όλα τα συναισθήµατα που η ελευθερία αναδύει την πλέρια φύση της.

Πρόκειται για εσώτερες, βαθιές σκιαγραφήσεις πριν από ένα λεπτό, δύο λεπτά, µία µέρα, δύο ώρες, µήνες, χρόνια… Σηµατοδοτούν τον έρωτα στη ζωή µας, την αγάπη που δώσαµε και πήραµε, την ώρα, την εποχή της αναζήτησης, το ερώτηµα. Ίσως γιατί έρχονται πολλές εσωτερικές selfies, απανωτές, η µία καλύτερη από την άλλη!

Σε αυτή την ποιητική συλλογή περιλαµβάνονται ποιήµατα και µερικά δοκίµια. Κάποια ποιήµατα τα έγραψα παλαιότερα φιλοσοφώντας πάνω στο ερώτηµα «τι εστί ζωή», ενώ άλλα είναι εµπνευσµένα από µέρη που είτε έζησα είτε επισκέφθηκα πρόσφατα. Αυτά τα ποιήµατα προσπάθησα να έχουν ένα νεανικό άρωµα, έναν τόνο σύγχρονο και να απαθανατίζουν τη στιγµή ενός εξωτερικού και εσωτερικού κόσµου…

Τη Ζάκυνθο ο Όµηρος την ονοµάζει «Υλήεσσα» επειδή ήταν δασώδης. Την επισκέφθηκα στις αρχές Ιουνίου του 2017 και έγραψα δύο ποιήµατα προς τιµήν της, να υµνήσω µε αυτόν τον τρόπο την απαράµιλλη οµορφιά της. Την απαθανάτισα µε µια γιόστρα στην προκυµαία, σύµβολο γιορτινό στα Επτάνησα.

Τη Μήλο την επισκέφθηκα το 2020· είχε ιδιαίτερα τοπία, µέρη και βουνά από ηφαίστεια και ελαφρόπετρες σπαρµένες στις αµµουδιές (τις αναφέρει από την αρχαιότητα και ο φιλόσοφος Θεόφραστος).

Επέλεξα αυτό το βιβλίο να το εκδώσω δίγλωσσο (ελληνικά και αγγλικά), ώστε να καταστεί δυνατό να διαβαστεί ακόµα και από εκείνους που δεν γνωρίζουν ελληνικά αλλά διαµένουν στην Ελλάδα.

 

Αθήνα, Ιούλιος 2022

Μαρία Σ. Άνθη

 



 


 



Θεοφράστου «Περί Λίθων» - Μαρία Σ. Άνθη   


 

Το βιβλίο αποτελεί μια συνολικότερη εποπτεία ως προς την Περί Λίθων πραγματεία του Θεοφράστου.

 

Η νέα απόδοση από την Αρχαία Ελληνική γλώσσα στην Νεοελληνική, περιλαμβάνει αναφορές Αριστοτέλους, Πλάτωνος, Πλουτάρχου, Λουκιανού, Πινδάρου, Διοσκουρίδη, Ορφέως και Ομήρου.

 

Με σχόλια, επεξηγήσεις και επιπλέον στοιχεία. Για πρώτη φορά μια εμπεριστατωμένη και πλήρης διερεύνηση, βαθύτερων εννοιών στην Περί των Λίθων πραγματεία.

 

Με Ιστορικά στοιχεία, Διογένους Λαερτίοου, Ηροδότου, Διοδώρου Συκελιώτου, Αθήναιου, Παυσανίου, Στράβωνος, Πολυβίου, Θουκυδίδου, Απολλοδώρου.

 

Πρόλογος, Εισαγωγή, Απόδοση στην Νεοελληνική, Σχόλια, Επεξηγήσεις, Ιστορικά Στοιχεία.

                  

 


 


 

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ – ΜΑΡΙΑ Σ. ΑΝΘΗ

 

Ποιο είναι το Σύμπαν του Αριστοτέλη θεωρητικά και Γεωμετρικά

 

θεωρητικά και Γεωμετρικά ο Αριστοτέλης μας άφησε μια γνώση πάνω σε ένα Σύμπαν με άξονες και κατηγορήματα, μορφές, ροές, αποβολές και λήψεις με αίτια και τελικό σκοπό, τα άστρα. Η Ελληνική σκέψη με τη καθαρή Ενέργεια και το καθαρό λόγο, πρωτίστως της λογικής μας δίνει όλα τα στοιχεία εκείνα που αφορούν το Παν και τη σοφία. Η Μαρία Άνθη, αποκωδικοποιεί το Φιλόσοφο σε ότι μας άφησε και αιτιολογεί το εξώφυλλο του βιβλίου της που παρουσιάζει για πρώτη φορά σε σχήμα ποιο ακριβώς είναι αυτό το Αριστοτελικό Σύμπαν.

Οι αντιθέσεις εκφράζονται με εναντιώσεις και αλλαγές προσήμων στους άξονες κάθε φορά που οδηγούμαστε από την αντίθεση στα ακρότατα, στο μέγιστο και στο τέλειο. Οι άξονες είναι οι Ενεργητικοί και Δυναμικοί.

Η Μηχανική λειτουργία της Εναντιώσεως και το άπειρο στον Αριστοτέλη, το βλέπουμε στη συλλογιστική του. Με τη μεθοδολογία της συνταύτισης εννοιών και όρων μέσα από τα σχήματα θα δούμε και ενωτικά πού καταλήγουμε σε σημεία που υπολογίζουμε στην Αριστοτελική ερμηνευτική μέσα από τα νοήματα και τα σημεία που μας δίνει και εξηγεί ο ίδιος ο Αριστοτέλης.