Αφιερώνεται στους συναδέλφους μου στα Μ.Μ.Ε.

Πρόκειται για 32 ποιήματα-ειδήσεις κοινωνικού προβληματισμού και καθημερινής ζωής που έχει αυτό το λίγο από όλα, όσα χρειαζόμαστε για να ζούμε και να μαθαίνουμε. Όλα όσα ποιητικώς εξιστορώ είναι τετελεσμένα γεγονότα. Ορισμένα έχουν γίνει με ακρίβεια ως είδηση ζωής και περιλαμβάνεται και ένα γράφημα. Γι’ αυτό και ο τίτλος «Ειδησεογραφήματα».

Κάποιες φορές μέσα στη δίνη των ακραίων καταστάσεων υπάρχει και μια διάθεση να περιγράψω με συντομία το κωμικό και το τραγικό μαζί, όπως στο ποίημα «Θρίλερ!» ή στο ποίημα «Σύντομο δελτίο ειδήσεων». Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να μη συμβεί αυτό, διότι ζούμε τα γεγονότα είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο, και είναι σαν ένας μπαξές που έχει κάθε λογής μπουμπούκια μέσα, ενώ υπάρχει πάντοτε το αναπάντεχο, το απρόσμενο, το απροσδόκητο, το απρόβλεπτο που με ταχύτητα και με μεγάλη ακρίβεια πρέπει να αντιμετωπίσεις αν θέλεις να έχεις κάποιες ικανότητες υπολογίσιμες στη δουλειά που κάνεις, την οποία έχεις τώρα συγκεκριμένα κάπου, κάποια εποχή. Μετά από εσένα άλλος θα έρθει και εσύ αλλού θα πας…

Μαρία Σ. Άνθη

Σεπτέμβριος 2022

 

 

 

Ποίηση: «Πολίτης του Κόσμου» από τη Μαρία Άνθη.

Εκδόσεις Λεξίτυπον. 2023

 

Μια νέα ποιητική συλλογή της Μαρίας Άνθη κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λεξίτυπον. Η ποιητική συλλογή «Πολίτης του Κόσμου» περιλαμβάνει 41 ποιήματα μέσα σε 60 σελίδες. Ποιήματα για τον ανθρωπισμό, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία των λαών.

Η Μαρία Άνθη ταξίδεψε κι είδε κόσμο από άλλα μέρη. Το ποίημα «Για την Άννα» κι «Ένας φίλος του κόσμου», αφήνει να δούμε την αξίες της ζωής.  Μα κυρίως έγραψε ποίηση για έναν πολίτη που γνωρίζει ότι χωρίς την ιδέα του οικουμενισμού δεν δύναται να τοποθετηθεί ο άνθρωπος στη θέση που του αξίζει ώστε να γίνει η μετάβαση σε ανώτερο επίπεδο ζωής κι εξέλιξης συνείδησης σε όλον τον πλανήτη.

Το ποίημα  «Άκου άνθρωπε» και «Στην άκρη της Παταγωνίας», όπως «Κομμάτια στο Χάγκεν», δείχνουν την αβεβαιότητα του ανθρώπινου γίγνεσθαι μέσα από τη φρικαλαιότητα και τη βία. Τη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος…

Ο πολίτης του κόσμου το συνειδητοποιεί αυτό και λέει ότι όταν δεν είσαι σε θέση να βαδίσεις προς τον ανθρωπισμό και τον σεβασμό απέναντι σε όλα τα πλάσματα της γης, τότε δεν έχεις το διαβατήριο για την άνοδο παρά μόνο για τη συνεχή κάθοδο.

Δεν εμπορευματοποιείται το συλλογικό αγαθό, ούτε η κάθε ζωή που ο άνθρωπος δεν κατασκεύασε ούτε δημιούργησε, με λίγα λόγια δεν την έδωσε εκείνος γιατί εκείνος απλώς συνυπάρχει με όλες τις ζωές που πλάστηκαν από τη φύση. Η φύση είναι υπεράνω των πάντων όλων και οφείλουμε σεβασμό στα δημιουργήματά της.

Πολλές χώρες ζουν ανελέητους πολέμους, είτε φυλετικούς είτε θρησκευτικούς είτε οικονομικούς, δίχως σταματημό. Ακόμη περισσότερες βιώνουν τον υποσιτισμό, τον αναλφαβητισμό και την πλήρη ένδεια η οποία είναι χειρότερη και από την αρρώστια.

Συμβαίνουν όλα αυτά στον κόσμο ετούτο των ανισοτήτων την ώρα που οι κυβερνήσεις σχεδιάζουν μεγαλόπνοα προγράμματα για την εξερεύνηση του διαστήματος. Την ώρα που η τεχνολογία μάς έχει ήδη κατακλύσει από αχρείαστα αγαθά για την κάλυψη πλασματικών αναγκών, τα οποία έχουν ήδη αφήσει το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα. Και πώς να μιλήσει κανείς με όλον τον κόσμο ώστε να το πει; Ο μόνος τρόπος είναι μόνο μέσα από την ποίηση.

 

Ένας φίλος του κόσμου

 

Φίλος στα ίχνη της σιωπής.

Ανέμελες άφαντες σταθερές.

Υπενθύμιση η μιλιά του.

Φίλος μιας ζωής.

 

Ζει στην πλατεία που τη ζωή κινεί,

όταν οι πόρτες κλείσουν.

Όταν οι κυβερνώντες στα

 ύψη τείχη γκρεμίζουν.

 

Μια φωνή τους χρόνους να στεφτεί.

Για να σου πει, ποια είσαι εσύ.

Ποια είναι αυτή.

 

Άραγε γιατί να μη σου λέει να αλλάξεις,

τη ζωή σου, τη στυφτή  τη παγερή;

Ένας φίλος του κόσμου είναι.

Αρκεί στη σκέψη να σταθεί,

να φέρει την ανατροπή.

 

Για την Άννα

Θέλω μια μέρα να είμαι μαζί σου.

Μέρες φιλίας που χάσαμε.

 

Όταν τα μάτια δεν κλαίνε κι

είναι στεγνά, κλαίει η καρδιά.

 

Γιατί είσαι τόσο φανταστική

 όταν χαμογελάς!

 

Είσαι στα όνειρα που ζώνουν,

 τη μνήμη μας να γεφυρώνουν.

 

Για την Άννα να μιλάς τη σκάλα σαν ανεβαίνει,

να πιάνεται από τη ζωή λες κι είσαι εσύ.

 

Δεν είναι από τη χώρα σου ούτε τη δική μου.

 Μα όταν βγαίνει έξω, φθάνει

 στην πόρτα σου κάθε πρωί.

 

Μόνο για τη φιλία.

Είναι η  Άννα από τη Σικελία.

 

 

 

Για καφέ στο Μανχάταν

Μαρία Σ. Άνθη
Αθήνα - 2022
Λεξίτυπον
σ. 172
ISBN: 978-960-597-320-9

 

Η ανιδιοτέλεια είναι σπάνιο αγαθό, ο έρωτας περνάει από στενές πύλες, όταν εμπλέκονται πεποιθήσεις και νοοτροπίες ενός κοινωνικού στάτους. Η αποδοχή, η ανταπόκριση, είναι η χαρά της ζωής.

Χωρίς ανταπόκριση ο έρωτας βρίσκεται σε απόγνωση και περνά όλα τα στάδια τού αδιέξοδου με βασανιστικά απρόοπτα. Είναι αδύνατον να φθάσει κανείς την ευτυχία, επειδή η απόγνωση θα δηλητηριάσει ό,τι καλό μπορούσε να προκύψει.

Η Καρόλ, μια σχεδιάστρια μόδας που ζει στο Παρίσι και στον λαμπερό χώρο της υψηλής ραπτικής, γνωρίζει ότι το αισθηματικό πρόβλημα θα ταλαιπωρεί πάντα τους ανθρώπους και ότι μόνο η εξωτερική ομορφιά δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο.

Η παράτυπη στάση και πράξη, η παρανομία, η καταπίεση της κοινωνίας και του καθωσπρεπισμού του Παρισιού, προβληματίζει την Καρόλ για την πορεία της ζωής της. Σε όλη της την επαγγελματική διαδρομή θα γνωρίσει την καταξίωση, αλλά πάντοτε θ’ αναρωτιέται ποιο είναι το σωστό απέναντι στον εαυτό της και τους άλλους. Ακόμα και αν δεν προδώσει ποτέ κανέναν.

Όταν βρεθεί μόνη στο Μανχάταν, θα αναλογιστεί όλα τα χρόνια που πέρασαν και όσα άφησε πίσω της. Η παντοτινή αγάπη πηγάζει και βγαίνει μέσα απ’ τον άνθρωπο. Είναι το κομμάτι της συνείδησής του που στο τέλος μένει αγνό και καθαρό. Η ανιδιοτελής αγάπη είναι το νόημα της ζωής.

Μέσα στους κοινωνικούς άξονες και τις συμπεριφορές, το χρήμα κυβερνά…
Όχι άλλους άθλους, παρά μόνο αγάπη!